بسم رب الشهداء و الصدیقین
پیش‌بینی آیت‌الله مجتهدی تهرانی از زمان مرگ خود
گفت که امسال سال آخری است که در مراسم احیا می‌تواند حاضر شود و سال آینده نخواهد توانست زیرا امسال سال آخر عمر او خواهد بود. آیت‌الله مجتهدی تهرانی آخرین باری که از بیمارستان مرخص شد، می گفت که به دعای مردم حالش خوب شده و توانسته به مراسم احیا بیاید، اما او در پایان مراسم احیای شب بیست و سوم سخن دیگری هم گفت. او گفت که کسی به در منزلش برای پرداخت وجوهات و سایر امور نرود زیرا او حال خوبی ندارد، همه امور را به دفتر مدرسه وکالت داده تا انجام دهد. او گفت که امسال سال آخری است که درمراسم احیا می تواند حاضر شود و سال آینده نخواهد توانست زیرا امسال سال آخر عمر او است. به همین راحتی که الآن من نوشتم این حرف را زد و مردم هم به همین سادگی که شما خواندید، شنیدند و از کنار آن گذشتند. چقدر باید طول بکشد تا انسانی چنین وارسته و خداجو و با این همه مجاهدت به وجود بیاید تا بتواند سکان هدایت وجدان های نیمه جان ما را به دست بگیرد؟
چرا قدردان اینگونه افراد تا زمانی که در میان ما هستند نیستیم؟ چرا همیشه بعد از اینکه از ما رخت بربستند، تازه به فکر آنها می افتیم؟ و برای آنها کنگره و یادواره و... برگزار می کنیم؟ چرا تا در میان ما هستند از وجود آنها استفاده نمی کنیم؟ کمی به خود بیاییم، شاید فردا دیر باشد!
!
