از نیویورک هستم! به کار مفید خود ادامه دهید و درنگ نکنید!
من ساکن نیویورک هستم. شهامت شما در سخنرانى براى ملت ما قابل تقدیر است و دو ملت ما نیازمند زمینه اى براى تفاهم هستند. امیدوارم و دعا مى کنم که دیدار شما انگیزه اى براى شکل گیرى تفاهم و گفت وگو میان فرهنگ هاى ایران و آمریکا باشد.
لطفاً تا تحقق این تفاهم از کوشش فروگذارى نکنید. صلح واقعى جهان در نسل هاى آینده هنگامى محقق مى شود که از همین حالا بذر آن را بپاشیم تا به زودى درو کنیم. اکنون با حضور شما، فرصت مغتنمى است. به کار مفید خود ادامه دهید و درنگ نکنید.
نویسنده: تامسون
* رئیس جمهور محترم! من دانشجوى ?? ساله آمریکایى و ساکن پنسیلوانیا هستم؛ انرژى هسته اى حق مسلم شماست!
آقاى احمدى نژاد، رئیس جمهور محترم؛ من یک دانشجوى ?? ساله آمریکایى هستم. سفر شما به این کشور و سخنرانى تان در سازمان ملل را تبریک مى گویم. با شما هم عقیده ام؛ جورج دبلیو بوش و دولت وى روى هم رفته از موضع قدرت با شما و کشورتان برخورد مى کنند. با ادعاى جورج دبلیو بوش مبنى بر این که ایران سلاح هسته اى تولید مى کند، مخالفم. من اهل پنسیلوانیا هستم، بدین خاطر نتوانستم در سخنرانى شما حضور پیدا کنم. انرژى هسته اى حق شما هم مى باشد. آمدن شما به آمریکا از چند جهت خوشحال کننده است: نخست قبل از هر چیز نشان دادید که از ابرقدرت ها نمى ترسید؛ دوم آن که دولت آمریکا در زمینه گفت وگو نباید از دولت دیگر بترسد و رعب ایجاد کند. کار خوبى کردید که براى گفت وگو به اینجا سفر نمودید. به نظر من، گفت وگو یکى از روش هاى بنیادى براى ایجاد تفاهم میان کشورهاست. جناب آقاى احمدى نژاد؛ من کاملاً با شما در زمینه مسئله هسته اى موافقم و دولت ما از روى توهم و ناآگاهى شما را متهم به ساخت سلاح هاى هسته اى مى کند. امیدوارم گفت وگوهاى شما در سازمان ملل متحد و کلمبیا سازنده باشد. اگرچه با بسیارى از عقاید شما موافق نیستم، اما به گفت وگو اهمیت مى دهم و از نظر شما درباره مفید بودن انرژى هسته اى استقبال مى نمایم. سفر خوبى داشته باشید. امیدوارم سفر شما، اذهان برخى را که در تاریکى است، روشن کند.
نویسنده: کلیف